Absolwent Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego (1981), uznany w kraju i za granicą ekspert w zakresie ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju, a ostatnio także energetyki odnawialnej, z ugruntowanym, blisko 40-letnim doświadczeniem w zakresie analizy ryzyka, ocen oddziaływania na środowisko, monitoringu środowiska, zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom, systemów zarządzania środowiskowego, energetyki oraz w zarządzaniu zespołami ludzkimi.
Jest autorem lub współautorem kilkudziesięciu publikacji: raportów, opracowań analitycznych i poradników dotyczących jakości środowiska w Polsce, ocen oddziaływania na środowisko, porównawczej analizy ryzyka, praktycznych metod realizacji zasad zrównoważonego i trwałego rozwoju, stosowania nowoczesnych instrumentów programowania i planowania, włączając w to systemy zarządzania środowiskowego, zagadnień systemowych energetyki itp.
Wykonywał, jako ekspert i kierownik projektów, prace na potrzeby przemysłu, instytucji finansowych, administracji samorządowej i rządowej oraz lokalnych społeczności, w kraju i za granicą, wymagające łączenia wiedzy z pogranicza techniki, prawa, ekonomii i zarządzania. Miał wkład w opracowanie szeregu krajowych strategii oraz polityk sektorowych i horyzontalnych oraz w tworzenie krajowego prawodawstwa w zakresie ochrony środowiska, w tym w implementacji do prawa krajowego i praktyki stosowania unijnego acquis communitare. Od blisko 15 lat zaangażowany w rozwój sektora energetyki odnawialnej w Polsce.
Karierę zawodową rozpoczął w Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska, gdzie pracował 5 lat. W 1986 r. dołączył do zespołu pierwszej w Polsce niepaństwowej firmy konsultingowej ochrony środowiska – Biura Studiów i Doradztwa Ekologicznego „Ekoprojekt” w Gdańsku. Współtwórca i wieloletni członek zarządu Narodowej Fundacji Ochrony Środowiska (1988-2003). W latach 2003-2005 podsekretarz i sekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska, odpowiadający m.in. za system programowania i współfinansowania inwestycji środowiskowych, kontrolę emisji przemysłowych, gospodarkę odpadami oraz za strategię rozwoju odnawialnych źródeł energii. W maju 2005 r powołany na stanowisko Ministra Środowiska w rządzie Premiera Marka Belki, gdzie pełnił tę funkcję do końca kadencji w październiku 2005 r.
Po zakończeniu służby państwowej, w 2006 r. wrócił do pracy w sferze ochrony środowiska, a od połowy 2011 r działa jako menadżer i działacz branżowy w sektorze odnawialnych źródeł energii, gdzie odpowiadał m.in. za przygotowywanie i realizację dużych projektów w dziedzinie energetyki odnawialnej (parki wiatrowe i biogazownie) i aktywnie uczestniczył w pracach organizacji branżowych. Jest m.in. wiceprezesem zarządu i ekspertem Polskiej Izby Gospodarczej Energetyki Odnawialnej i Rozproszonej.